Historia Parafii

Początki


            Położona w gminie Jędrzejów miejscowość Łysaków pojawia się w źródłach już w I połowie XII w., a dokładniej w 1153 r. jako Lyszakowo. Inną nazwę tej samej miejscowości podają źródła z 1210 r. jako Liszakowo. Kronikarz Jan Długosz w Liber Beneficiorum wzmiankuje zaś Lysszakowo. W XII w. arcybiskup krakowski przekazał wieś w dobra klasztoru Cystersów w Jędrzejowie. I tak Łysaków pozostawał własnością Cystersów aż do momentu kasaty klasztoru w 1819 r. To tutaj znajdował się jeden z 15 folwarków należących do klasztoru. W latach 1818-19 jego dochód wynosił 4034 zł polskich. Wiadomość ta jest o tyle istotna, że z tą sumą był on jednym z najbardziej dochodowych folwarków cysterskich – przewyższał go jedynie folwark w Mniszku i Złotnikach. W 1827 r. wieś Łysaków miała 36 domów i 337 mieszkańców.

Parafia Łysaków ma natomiast młodszy rodowód. Kościół parafialny w Łysakowie powstawał w latach 1958-64. Do jego budowy użyto pustaków częstochowskich. Jego budowniczym był proboszcz parafii Trójcy Świętej w Jędrzejowie ks. Piotr Styczeń. Kościół, jak to zapisano w dokumencie erekcyjnym, „powstał dzięki ofiarności parafian oraz przy wydatnej pomocy parafii Świętej Trójcy”.

Projekt architektoniczny bryły wykonał Piotr Bożek. Wnętrze zaprojektowały Teresa Tylko i Teresa Pałysiewicz. Tabernakulum zaprojektował Antoni Oremus. W ołtarzu głównym umieszczono witraż Matki Bożej Nieustającej Pomocy, wykonany przez artystę z Krakowa – Marka Janka. Od 1965 r. świątynia była kościołem rektoralnym. Parafię Łysaków pw. Matki Bożej Nieustającej Pomocy, wydzieloną z parafii Trójcy Świętej w Jędrzejowie erygował bp Jan Jaroszewicz 29 czerwca 1975 r. Poświęcenia kościoła dokonał w 1990 r. ówczesny biskup diecezjalny Stanisław Szymecki.
Dzień dzisiejszy
            Do parafii należą miejscowości Łysaków I, Łysaków II, Łysaków III, Diament 3, Kawęczyn 2, Olbrachcice 3,5, Września 4, Zagaje 4, Podzagaje 1. Oprócz kościoła parafialnego na terenie parafii znajduje się kaplica pw. Jezusa Miłosiernego w Zagaju. Jest to miejscowość oddalona od parafii o 4,5 km. "Jej mieszkańcy, zwłaszcza ci starsi, mieli duże problemy z dotarciem na niedzielną Mszę św. Takich ludzi jest ok. 500. Trzeba było temu jakoś zaradzić" - tłumaczy ks. Eugeniusz Orzeł były proboszcz, który był tu gospodarzem od 1965 r.

Budowa kaplicy trwała od 1986 r. do 1990 r. Poświęcił ją w 1990 r. bp Mieczysław Jaworski. Parafianie, choć nie są bardzo zamożni, potrafią zatroszczyć się o potrzeby świątyni. Dzięki ich pomocy i zaangażowaniu udało się wykonać wiele istotnych prac materialnych. W 1974 r. urządzono cmentarz. Z czasem wycięto drzewa, przygotowano parking, wybudowano kaplicę przedpogrzebową oraz studnię, ukończono budowę plebanii. Ksiądz Proboszcz ceni dobrą współpracę z parafianami i wdzięczny jest za każdy gest ludzkiej życzliwości.

Parafianie porządkują kościół i kaplicę w Zagaju, pomagają w koszeniu trawnika i dbają o zieleń. W prace te włączają się też ministranci. Ponadto ludzie umieją pomagać sobie wzajemnie. Grupa charytatywna niesie doraźną pomoc osobom najbardziej potrzebującym. W parafii wprawdzie nie ma rady parafialnej, ale wszystkie przedsięwzięcia i plany gospodarcze Ksiądz Proboszcz stara się konsultować z parafianami.

Szereg ważnych prac przeprowadzono w 2004 r. Po wymianie więźby dachowej, stare pokrycie dachowe na kościele zastąpiono blachą trapezową. Do świątyni dobudowano przedsionek. Wokół kościoła położono chodnik z kostki brukowej. Wiele dobrego można powiedzieć również o współpracy ze szkołami.

Na terenie parafii są dwie szkoły: Szkoła Podstawowa w Łysakowie II, gdzie uczęszcza ok. 70 dzieci oraz Szkoła Podstawowa w Zagaju, tu uczęszcza jedynie kilkunastu uczniów. Szkoła ma jednak swoją długą tradycję. Funkcjonuje z przerwami od 1897 r. - najpierw pod nazwą Szkoła Wiejska Początkowa, potem Szkoła Początkowa. Religii w szkołach nauczy obecny proboszcz ks. Zbigniew Klepacz.

Przeważająca część mieszkańców utrzymuje się z rolnictwa. Dominują małe gospodarstwa rolne. Wielu ludziom nie żyje się łatwo. Często młodzi zostawiają swe rodzinne strony w poszukiwaniu pracy w większych ośrodkach miejskich. Zostają tylko starsi. Rolniczy charakter parafii Łysaków wpływa na styl duszpasterzowania.

Wśród tradycyjnych nabożeństw związanych z poszczególnymi okresami liturgicznymi, warto zatrzymać się szczególnie nad dwoma. Przez długie lata w wigilię Zesłania Ducha Świętego w kościele w Łysakowie wierni gromadzili się na tzw. Nabożeństwie Czterdziestogodzinnym. W przeddzień Zielonych Świątek od godz. 6.00 trwali na adoracji Najświętszego Sakramentu i śpiewali pieśni eucharystyczne. Modlitwa trwała przez czterdzieści godzin. Do czasów obecnych przetrwała w parafii tradycja Godzinek o Męce Pana Jezusa, które w okresie Wielkiego Postu śpiewane są tu w każdą niedzielę.

 Z parafii pochodzą księża Edmund Michalski oraz Marek Michalski - obaj ze Zgromadzenia Misjonarzy Świętej Rodziny oraz trzy siostry zakonne: Maksymiliana Michalska - orionistka, Justyniana Chudzik ze Zgromadzenia Sióstr Służebniczek Dębickich, Edyta Dziób - nazaretanka. Zarówno księża, jak i siostry, związani są z rodzinną parafią i odwiedzają ją podczas różnych uroczystości.

W pobliżu lasu w Łysakowie znajduje się cenna, najstarsza na tym terenie, murowana z cegły kapliczka. Powstała pod koniec XIX w. W jej wnętrzu znajduje się obraz Matki Bożej Niepokalanie Poczętej. Obecnie opiekuje się kapliczką mieszkaniec Łysakowa, p. Longin Wielochowski.
Zaczerpnięte z Tygodnik Niedziela Edycja kielecka 14/2005 Parafia pw. Matki Bożej Nieustającej Pomocy w Łysakowie Katarzyna Dobrowolska